Dönmem Geriyesöyle bu kaçıncı firar edişindir yüreğimden bilinmezlerine bu kaçıncı gitmelerin seviyorum diyerek sebebsizce // kursağımda kalan sevinçlerimi hesaplıyorum şimdi önce topluyorum sonra savuruyorum sevinçleri kırılmış o çocuk yüzlerine ki hezeyana uğramış umutlarım yine ağlıyor ve düşüyor yangın yeri olmuş yüreğime gün vururken usul usul penceremin önüne tebessümü yasaklı şiirleri doğuyor yine yüreğime ki kalbim kalemini kıralı hayli zaman oldu gözlerim prangalanırken gözlerinde ki o şehire ve usuma yeşilinden soyutlanmış derin ormanlar düşüyor köklerini aşka uzatırken solmuş hiçlikleriyle oysa ki rengini kaybetmeyen bir göğüm vardı bak onuda vurdular gizlice kendi renkleri ile biliyor musun ? kanat çırpmıyor artık beyaz güvercinlerim dönüp duruyor leş kargaları yaralı döşümde ki dişlerimin arasından arazlı bir haykırış kopuyor kaçıyorum gazaba uğramış bütün sözlerinden // artık saat gitme vaktidir senden uzak o bilinmez şehirlere belki bir çok giden dönüyor ama geriye ben gidersem dönüşüm olmayacak bu şehirlere ay/su yüreğimde ki bütün anıları derledim bu gün ve dağıtıyorum Beylikdüzü ne İstanbul |