Ben bir gece "Beni" buldum!... //Beni bir gece, Bin bir acımasız işiyle şehrin Yok ettiği gökyüzünü Yüzüme dökmüş buldum... Hüzüne dökülmüş puslu gözlerimi, Gecenin körüne inat maviye bularken durdum.. Durdum!!! Durdum çünkü Beni, ben bir gecede buruşturdum! Önce anılarımla buluşturdum. Meğer tüm hesaplaşmalarıma parmaklık, Paslı ses tellerimmiş... Her acı çığlık acımı pekiştirmişte Hikayelerim hep bir çığlıkla bitmiş Susmanın ardından gelen!.. Ardından gittiklerimi bırak! Ardım sıra gelenlere hep sorum Kırıntıları bende saklılara ait sonum. Daha çok uzun yolum. Henüz başlarındayım oyunun Her daim küskün hayat! Sesimdeki söküklere yamaladım adını... Hangi yaralara [pan]zehirsinki Sen beni hiç bilmeyensin! Hangi Ah ları biçensin de Zırhıma işlermi susuşların?...
Hayat susmuştu!! Ve bu sefer susuşu zırhıma işlemekteydi sanki... Ben çığlık attıkça Ses tellerim daha da paslanıyordu... Ben bir gece gökyüzüne bakarken Beni buldum. Beni bir gece gökyüzünü yüzüme dökmüş buldum. Hüzüne dökülmüş puslu gözlerimi Gecenin körüne inat maviye bularken durdum... [mate// Ocak 2008] |