iç dökümü

bilmem şu gönlü nasıl eğlesem
her yaptığım ağır suç oldu
işlemediklerim ise büyük kabahat
artık sağ sol seçemez
kendini yiyip bitiren
bir gönüllü deli gibiyim

içim garip yine bu gece
sessizliğine meydan okuyan
tanımsız derin hatalar ile
hırpalanıp azarlandıkça dolan
dokunsalar ağlayacak
içli bir garip sabi gibiyim

elim suçlu dilim günahkar
başım gözüm ayağım...
en ince hesaplarla
kusur nerde bilmeden
hassas kalbi ağlatan
nazlı kırık eski
bir kemanın
paslı yayı gibiyim

yer bilmez yön bilmez
bazen hafiften uçuşan
bazen dopdolu ve de ağır
her saat
başımda dolanıp duran
belki seher belki de bir
akşamın
her daim yeli gibiyim

kimse kırılmasın
incinmesin
sefa bulsun
renk renk açılsın gonca güller derken
karıştı çatıştı inayet...
taşıyamazken kendimi bile
zoraki coşkun baharın
bir an inleyen seli gibiyim