NEDEN BOMBALAR ÖLMÜYOR?
Koyu bir akşam çökmüş gözlerine
gözleri nemli ağlıyor tepeden tırnağa dağ deniz toprağına düşen ateş yüreğin yangın yeri Ve pencereler hiç bu kadar ışıksız değildi Sırtımızda taşınmaz yük eskidende vardı ama belki de böylesine ağır değildi Bostan korkuluğuna döndük memleketim içinde sağımız solumuz dört yanımız düşman bir dayanak yok bir omuz yok sırtsırta verebileceğimiz gün doğdu babilin asma bahçelerinde belkide şafak yok ölüm kusuyor her karanlık gece Kıyısız akşamların koynunda köşesinde sipersiz kara yazı yazgı nasıl titriyor geceler ürperiyor... üşüyor... kesilmiş kısa saçlar kadar kısaldı insanoğlunun ömrü birbilsen nasıl düşlenir oldu memleketim sıcacık döşünde husasız tasasız bir gün olsun uyumak düşmeye görsün alacakaranlık kırık duşaklı yağmurlar çiliyor çiseliyor şimdi kalbimin içindeki dar sokakları ağaç gölgeleri koyu gecenin karanlığında sırma saçlı gelinciğin kusursuz al rengi ay yıldızlı bayrağım bir bez parçasıymışcasına nasıl kıyıp atıyorlar yerlere Yine akşam tarıyor saçlarının telini gamzesi düşmüş gecenin ezilmiş silindirle asfalt yol misali sende ezip geçeceksin biliyorum dün gibi bu gün gibi insanoğlu ölüme kanıksadı ....neden bombalar ölmüyor?... ölüm orucundayken kuşlar bile!!! Nurten Ak Aygen 19.02. 2016 ] |