MANİFESTO
Kendini sevmek bilir Batılı, insanlığı;
Çıkar üstüne döner, bu yüzden uygarlığı! Özgürlükse, haddini bilmektir aykırıya; Kabına sığmaz kibri, hiç hoş bakmaz farklıya! Onlara benzedinse başardın, hürsün artık! Varsın çöpe gitsin ruh, seni sen yapan kimlik! Değil elbet bir örnek, halk içinde saygın var; Ama fırsat buldu mu, hortluyor ırkçı damar! Âleme talkım verip yutanlar gür salkımı; Görmüyor dibindeki mezalimi, yıkımı... Ne zaman kanlı pasta, bölüşülmeye hazır, Akla geliyor birden; insanlık, hukuk, huzur... Diplomatik sahnede, başlıyor vicdanî dans! Ne figürler ya Rabbim; o ne tango, salsa, vals! Biri de çıkıp dese; biz besledik savaşı! Üretip silah verdik, biz yaktık bu ateşi! Hem gir yurduna sömür, hem oyun kur alçakça; Bağır ucu batınca, patlayınca dar kopça! Bu ne ağır vebaldir, bu ne hayasız tezgâh! Bir gün size çevrilir, ellerdeki o silah! Tufan biter gelirsin imarına kentlerin, Çok uluslu şirketler; dolarların, sentlerin... |
Şiir şairin özel duygularıdır.
Hoşgörü ile şiir beğenilir.
................................... Saygı ve Selamlar...