…İnsanın kendine düşmesidir yâre gömüldüğü yer

derininin de bir çığdır hanlığım
hangi coğrafyada kaldın
iplerinden tuttum sevdalığı
çile sarıyor kadere yarınlar
mahreminde salt sevmeler
bugün beni daha sev
bir daha sev
gülenimden öp
gözlerimi de unutma
isminden kazı kehribarı
anneme de söyle üzülmesin
elinde şerbetler tütsülesin
geleceğim güne…


bulut besliyor gözler özlediğinde
gök tanrı sana açılıyor ayalar
hiç bilmediğim bir duayı tekrar ediyor çocuk yanım
çünkü insan en çok sevdiğinde zehirler kendini
edası susmayan, şarkısı dinmeyen yağmur.


çiçekli ayakkabılar giyer
düşte yürür beyaz
saçları mine dolaşığı rüzgâr yeniği
tüllerde uçuşur saklı bahar
kır kahvesinde bekler sevincin höyüğü
göğsüne sarılır yiğitlendikçe şiir yanı
imgesine takar sevincin tacını.


senin için deniz alıyorum ellerime
mavide gördü yüzünü
en sevdiğim renkle seviyorum her günü.


sürekli kullandığın bir söz takıyor
"seni seviyorum"
gömleğimin yakasına
ilikliyorum yüreği günle
seni giyiniyor kadın yanım
eteklerim İstanbul rüzgârı
savrulur ha savrulur
sesimi taşır
taşırır dudakların.


çünkü insan en çok sevince zehirler kendini
damarımda gezinen
sana ölmekse sevi
öldür her gün öldür
azar azar dök içini
alışsın yabancılığım
soyadım kadar şiirler yazar
sen yanım

çünkü insan en çok sevdiğinde zehirler kendini…