ütopikonca yıldır bahar gelir hiç bu kadar kılıfına uymamıştı hiç bu kadar toplanmamıştı rüzgar yemiş bulut gibi bi kelebeğin kanadına bel bağlamamıştı bu kadar da olmaz ki sanırım hala bazı bahçeler kar içinde arsız otlar duvar diplerinde onları yadsıyamam az erisinler hele hepinize yetecek kadar umudum var bi kaç metre sümerbank basması olaydı şöyle dallı güllü hiç değil bölerdik parçalara kapatırdık bi eksik gediği boş ver şunun neresinde bilsem eksilecem dökülecem ben de denize nehirleme dalacam kusursuz ve deliksiz pullarım pahasına acımı bastıracam seri halde banknot banknot mutluluk alacam yok pahasına sivil ve istatiki değerinden başka bi çeşit ölüm bilmem arabanın önüne atlamışımdır ya da deniz çok gelmiştir üstüme bazen ama sık sık bu ara kazara savaş çıkmıştır yanıbaşımda farketmemişimdir hayat gailesinden üç çocuk bi dünyayı üç dakkada maviye boyarmış bi dünya üç çocuğu kaç dakkada boyarmış ki karaya bayağısız ve kesirsiz havuza gönderip susuz problemidir ki ömrün çözebilen gönülkoysun |