sonrabi ben öldüm çiçek üstüne çiçeğe durdu tüm ağaçlar kefenimin yakasında kiraz çiçeği tanısın diye beni babam perdeleri kapatmayın diye tembihliyim kapıları ardına kadar açık tutun girer olur ki tepeden tırnağa kırlangıç melekler bahar geliyor yapraklarda dize dize şiirler bi kaç ölgün aynı sayfada dolaşıyor akasyalar başlarında zil zurna sarhoş ne oluyosa ölümden yana dingin halkalanıyor sularda bu şehrin kenar mahallesi yok ne kadar kıyıysan o kadar akşamsefası gelenin gidenin çok ağlayanlar dinlenmek için katıksız sessizlik arayanlar dökenler içlerini dışlarını dayayıp döşeyenler ellerini ayaklarını ve yüzlerini üçer kez yıkayanlar mesh edenler başlarını serinleyenler acıya karşı ilkin kendini ehlileştiriyor insan otuzüç kere sığınıyor şeytanın şerrinden yürürken avunuyor arka cepte hazır dürülü tertemiz mendil gibi otururken göğün bütün yağmurları ona akıyor durup dururken dilini değiştiriyor hiç bilmediği yaşla karıştırıyor koyu karanlıkla harmanlıyor sarıyor seccadeye uyuşana dek sesimi kesiyorum boydan kesiyorum saat sabah yedi buçuk ajans geçiyor kuşlar geçiyor zaman geçiyor şimdi değil sonra geçiyor uğuldayarak kuruyor kitap arasında çiçek safrada somun kır üzülürüm sonra |
Beğendim...
....................................... Saygı ve Selamlar...