PANORAMADalından ayrı düştü, Ruhun, ey insanoğlu... Yerlerde kuru yaprak, Savrulur şirke doğru. Hatırasız, esefsiz; Sürükler rüzgâr, lağım! Ümitsiz ve çırçıplak, Bıraktı seni çağın. İnandın, gittin nasıl Bir yalanın ardınca? Gerçeği bilmek için, Yeterken tek karınca! Taşlara tapar gibi, Yıllar önceki devir. Sen de kendine taptın, Bilmedin şükür nedir. Pespaye ruh kibrini, Sen yükselmek diye san. Bak, çağın dibeğinde, Un ufak bugün insan. |