16
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
3014
Okunma

Yakın yıkın beni
Düşlerine pranga vurulan bir köleyim
Dağıtın satın beni
Yaşama sevincini bilemeyenim
Ölüm sızısı kaç gündür karşı duvarda oturuyor
Hani şu bizim eve bakan
Üç beş karıştan yüksek
On adım sürmeyecek kadar belirsiz duvarda
Azrail diyorum Azrail kokuyor buralarda
Önce düşüm öldü
Ayazımı çaldılar sonra
Bahara yenik düştüm serçe kondu kanadıma
Bağırdım kuş konmazım ben
Dedi -Çalı gülüsün sen
Elim gerçekten çalıyı aratmayacak kadar sert
Yüzümde dikenler baş göstermiş
Ve bir türlü çoğalmayan saçlarım
Tek tek dökülürler
Yapraksız çalı gibiler
Acı pişiriyor insanı
Gün geçtikçe kavuruyor
Benzine de bir ezilmişlik yüklüyor
Aslında o bizleri hiç sevmiyor
Yıkıntıların altında kalacak yine o
Yakın yıkın beni
Altımda kalsın acının korkutucu zaferi
Yok,
En iyisi öldürün siz beni
Serbest kalsın düş kölesi
İSTANBUL e...