Zehir...Ayağı kırık at halinde sevda Yani yorgun Yani öldürülmek üzere Geniş saha üstünde Koşmak yerine Tutuklu kalmış Adı sevda adı sonraları ayrılık Biz hiç birleşmedik Sesimdi sesin Gülen yüzündü yüzüm Sesim benim Sesin kimin Pusuda ellerim Uçuruma tutuldu gözlerim Karadeniz ak sayfa derken Marmara boğdu düşüncelerimi Dalga desen şimdilerde bile hırçın yosma Dövmekten vazgeçmedi Yüreğim hala kayalıklarda Yeşil yosunları sevmedi İstiridye topladı üstüne Kapağının içine gizlendikçe gizlendi Zehirliymiş Denizin tüm pisliğini içine alırmış Bilmedi Kaypak su birikintisi Yuttu bizi Biz ki denizin sesine âşık değildik belki Belki de beklediğin yağmurdu Gelip gitti Anason ve orkideyi Anasından beri zehirli olan bu çiçekleri Bahçeme ektin de Gittin Ne oldu sanki e... |
ya zakkum da olaydı bahçede
allah muhafaza
beterin beteri var
hakkını almış şiir
hakkı vermesi gerekenden
kutladım