Unuttuğumuz...
İsimsiz kalmış,tufan artığı kentlerde
Belaya bulaşmış yapraklarını döken takvimlerdi Ellerimizin soğukluğu. Emre amade yaşamaktan yorgun, Saygın kimliklerin sahteliğinde yitik... Aklanmak adına muhbir sözcüklerin kurduğu Paragraflardan girebildik hayatlardan içeri Artısı eksisinden eksik hesaplar gibi Sağlamasız ve yalnız. Aklarımıza vuran hikayeler kadar Soluk değildi o kış Oyun değildi susturduğumuzda kalabalıkları Bulduğumuz huzur, İnce bir yağmurun sesinde, koşarken duymayı unuttuğumuz... 04.01.2016 |