Okuduğunuz şiir 4.1.2016 tarihinde günün şiiri olarak seçilmiştir.
sen revan sayıklamalar
ne zaman özlese seni elimi sokup göğsümden oyuyorum kalbimin gözlerini...
dilimin ucunda düğümlendikçe adın içimdeki bütün şehirleri terkediyorum alıp başımı gidiyorum çocukluğumdan her köşede sana çarpan yüzümü ateşe veriyorum
aklımı binkere itiyorum sonra bin ayrı uçurumdan
tutup elimden çıkmaz bir sokağa sokuyorum kendimi dilini koparıp atıyor sessizliğin çığlık çığlığa susuyorum
sensizliğe sövüyorum ana avrat gözü kapalı giriyorum bildiğim ne kadar günah varsa soyunup attığım masumiyetin üstüne basıp geçiyorum
kesip kesip tekrar dikiyorum bileklerimi kan revan bir sensizlik giyiniyorum üstüme sen gibi bakıp sen gibi gülüyorum bir mezar daha kazıyorum içimde sonra
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
sen revan sayıklamalar şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
sen revan sayıklamalar şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
tutup elimden çıkmaz bir sokağa sokuyorum kendimi dilini koparıp atıyor sessizliğin çığlık çığlığa susuyorum
sensizliğe sövüyorum ana avrat gözü kapalı giriyorum bildiğim ne kadar günah varsa soyunup attığım masumiyetin üstüne basıp geçiyorum
kesip kesip tekrar dikiyorum bileklerimi kan revan bir sensizlik giyiniyorum üstüme sen gibi bakıp sen gibi gülüyorum bir mezar daha kazıyorum içimde sonra
kimse bilmiyor harf harf adını kusuyorum
sonra
anneme kızıp Tanrı’ya küsüyorum..!
Ürkütücü,bir çocuk çığlığı,ya da sert bir ölüm yok yok katiline aşık bir kadın.. Adını koyamadım dizelerin,hakkı verilmiş noktasına kadar güzeldi..
Eskiden bir çocuktum. Düşlerim vardı eskiden allı morlu. Pırıl pırıl güneşli şehirlerim. Dedi şiir.. Bazı insanlar vardır. Hikayesini bilmesende hep bi tanıdıklığı vardır. Aynı sarsıntıda yıkılmışlığı belki. Onlardansın sen. Varolasın.
Bilmem ki kaç şehir gömülmüş yüreğine, her şiirde bir kent dolusu acıyı kelimelerle sellere katıyorsun. Nuhun tufanının izdüşümü sanki solukladığın hayat. Böylesi bir durumda hayatın ızdırap alanında bir nobel ödülü olsaydı, emin ol her seferinde senin olurdu... asi ve başı dik yaşama direncini saygıyla selamlıyorum.
nerdesinnnnn