Alışkını değil parmak uçlarım Uyku araları kendini asmaya…
Ayaz bir kâdrin koynunda Ellerim yüzüme dönük. Ve şakaklarımda binlerce günâhın izleri. Diyordum ki kendi kendime; ‘’ üstü açık kalsın üryanlığımın! ‘’ Geçmişe dair acının yankısı hâlâ tırnak altlarında.
B i l m e l i s i n. Göğe uzan(a)mazken sesim Dilimde biriken duâlar kemirir hücrelerimi. Sonra Bir kanat çırpar ardımda kalanlar. Başım ve gövdem amansızca düşer yerinden.
Mil çekilir karanlığın öteki yüzüne. Duvarların çetrefilli yanlarında ötelerim kendimi. Beynimin ulvi mezâsında bir annenin gözyaşlarına takılır kulaklarım Ardından ayakuçlarım gide bildiğince sığ Gidilmesi gereken yollara âfét-i cân!
Tân vaktinde Ölüm tetikler dilaltı bozgunluğumu. Şâhâdetine sığınır avuçlarım. Bir tékbir arası Göğün mâbédinden duyarım Karıncanın çığlıklarını. Anlarım ki; Yakındır evvelimde duran acıların n-isyan-ı.
Şiltesi kırılmış ve basireti belenmiş ruhun Âméliyle zân kusarım. Pervasız ölüler üşür tenimde Ölüler ki sayılmayan dişleri, Ve tek düze uğramış çiğ kemikleri.
Kime dalsa göz uçlarım a y n ı Ve kim ürpertse içimi Âhvalim can kırıkları.
Ve zâyi aklım İblis çelmeye çalışırken. D u y m a y ı n Varsın nârâsını atsın ulu orta Cehennemin yedinci kapısında nârıyla yaksın. Mühim değil. Tutun nefsinizi.
Éy benim kirpik aralarında bésmélé çekişim Dérgâhına kabul buyur beni. Hâyâsına kapılmış nefsin Şérrinden yo(ğu)r beni. Zémzém-i aşk ile Kâbénin topraklarına düşsün ellerimiz.
Şimdi seninle Kaç cénin doğurduk gözlerimizin Arka y ü z ü n d e. Sus baka baka a n l a t onlara.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Âhüzâr şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Âhüzâr şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
oluşum harika ama son kıta da devriklik harici bir bozukluk var ya da bozukluk demiyim bir boşluk var yutkunma gibi ikince kez okumada tamam deniyor ama ilkinde o boşluk kapanmadı belki de benden kaynaklı..
Sadece susmak geldi elimden ağzının payını alırken sancılarım.
Beyhude bir yapbozunun çaprazlama aralarına sıkışıyor nefes alışlarım Ki- onsuz nefes deniliyorsa adına
Yaz dedi zaman Bir deli çobanın kaval sesinde yak ürkek sevgini Dili lâl bir sarhoşlukta Arş-u âlâ titrerken...
Yaz dedi zaman Mimar sinanın mihri mah aşkına yaz Bir kubbeye güneş dogarken Diğer kubbe de ay sallansın Ve acısını dindiren ilk ilahi emir ile ikra desin.
Damla damla ve huzur dolu.
Şiir bir şairin arka bahçesindeki gizli bahçesidir Ne ekersen değil ne umut edersen o biter bahçesinde
Günümün değil Haftamın şiiriydi İlahi bir sevgiye bürünürken cümleler Ne güzelsin ne güzeldi