Ay Yüzlü Yasemin
eliyle havayı dalgalandırıyor
arkasında ağaç dilinde bulut dans ediyor kelebek şarkısıyla avunur mu insan sevinir mi öpüşürken ilk yankısıyla tekrarlayıp durdu sırtında ki avuntuyu gidecek oldu odası karanlık sustukça pencereyi kurcaladı rüzgar ay yüzlü yasemin güneşe meraklı yasemin benim yerime aydınlık uyusun sarhoş gönlünü yokuşa vuran en istekli sevinç şimdi parmakların yeşilin kendi içine büründüğü gizemli duygulardan düşmek çöküveren papatya şarkısı değil dileğimdir sana eksilmek alçalır kuş gözlerin kapalı hafif rüzgarlar tadar yanaklarımı ölürsün ölürüm yalanlar söylerim kendime saklanırsın ya seni seviyorum demek bu kadar mı zor. |