Kuş gönüllüHer gece kalbimi ikiye bölen şu hüzün perdesini sonsuzluğa indiren Leyla meçhulün benim benim avuç içinde yara dizinde merhem duvar dibinde bulduğum karabaş kızıl üzümü ezerken hıncımı alan taş incir ağacının sütü kırlangıcın kanadı kaldırımlarda uyluk kemikleri kırılmış şuncacık kadınların kuş gönüllü çocukları için tahtadan atlar var binin gidelim oyun parklarında vurulmuş salıncak iplerinin ucunu da artık bırakın bırakın uçurtmaların rüzgarlara takılmış kuyruklarını gelin artık uçalım göğsüme kuş doldurdum |