taş atan çocuk.................................................. "Çavreşamin....." ___Yüzümdeki yaralarda büyüttüğüm göz izidir sevdiğimin… keder denizini yararken sürüklediğim çolak yüreğimi annemin siyatiğinde saklıyorum bazı geceler kimseler bulmasın diye değil yıkılmasın diye içimdeki kumdan kaleler.. eğilip dizlerini her okşadığında harap ediyorum yarının çocuklarına kurduğum ülkeyi hezeyana dönüşüyor söylediğim ne varsa ve annemin bakışlarıyla karşılaştığım her an bir uçurum gibi düşüyor içime yaşam.. ….// bu yazı.. puşili gerillalar geçiyor gözlerimin akından ve yaşam akıp giden atlıların peşine takılıyor özgürüm biliyorum; coşa-coş intiharlar geçiyor içimden kıvrılan ırmaklar gibi kadın bedenleri hiç birinin koynuna girmiyorum.. -avuçlarımda hala bir yosma kokusu- sevdiğim şiirler geliyor aklıma ve hiçbir kağıttan uçak yapmayışım yıkamadığım tek kumdankaledir tenin hayata her gece bir uçurum gibi düşüyorum __// bu da tura.. söz aşkına! artık her içi yara bere edecek bir ’hayır’ın var biliyorum çünkü; çoktan silinmiş adım cangüncenden yine de ’boşver’ diyorum diyorum da üzülmüyorum sen de üzülme! ’zamansız yaktığım bir ağıttı’ de geç ömrümden.. _// bu da aşka dair anonim bir destan olsun İstanbul Üsküdar’a_// |
ne eşsiz ezgidir( benim için ki, abartısız saatlerce dinledim, dinliyorum )
bencil aşk, hoyrat ve tek kişilik üstelik intihar hali, dağlanmış dağların ardında da olsa öyle
selam ile