Güne Bakan Kavuşmalar
konuşmadan bekledim biraz daha
eski rüyalar yenileriyle karıştı birden hepsinden daha acıklı olan karada bahar denizde sakinlik açtım korkan çocuğun örtüsünü yüzünden uyandı siyah beyaz kalabalıklar yürüyordu kimi yerde uçuşan kağıt kimi yerde yaprakları güneşe çeviren sevinçler vardı taşlarla mezarlar yüzleşti bulutlarla anı yorgunu umutlar sigarasından bir duman daha elem terazisiyle tartılan ruhlar geçti yanımızdan ara ara gölgeleriyle sokağın dibimize kadar sokulan renk oyunları neşe ve küçük çocuk kalbi şeker ve bulutlar aynı anda tatlı rüyalara daldı çekerek soğudu siyah beyaz köpekler atlar çaresiz tozlu yollarda güne bakan kavuşmalar sararıp kaldık yıldızlı karanlıklardan geçerken. |