duyuyor musun
dağ çiçeğim
kar seslerini
soğuk bir güz akşamı
göğsüme düşen kar tanesini
duyuyor musun

hala sesinin buğusunda
bir sıcaklık arıyorum
sarmaş dolaş olmuş bir güz yaprağı gibi

zeytin gözlerinden hayaller kuruyorum kendime
en güzel gözler sendeydi biliyorum
lal bir rüzgara usulca sesleniyorum
an be an senin adınla
lal bir gecede kalıyorum yine

aynalara sığamıyorum artık
ranzama
odama
evime

bütün kırılmış aynalarda suretim paramparça
bir mısra gelip şuramda dursan şimdi
türkü olup
sesinden dağlara haykırmak isterdim
sesinle dağlar ne güzel yankılanırdı şimdi

seni tanıdıkça özlemi daha çok sevdim
daha çok acılarımla baş başa kaldım
yaralarıma tuz bastım
sonra seni dinliyordum
titrek sesinin buğusunda
ve çöllerde kalıyordun
bir damla yağmur oluyordun
kurak bir toprağım ben
sana hasret
kendime günah

meğer seni sevmek varmış
bir bulup bir kaybetmek
ve unutulmuş ne varsa sevdaya dair
bir kadeh rakıyı
ellerinden içmek
oysa seni sevince sarhoş gibi oluyordum
şimdi kim bilir nerdesin
sevgimden habersiz.

#ibrahimdalkılıç

18/12/2015
18:30 izmir