Bizi bu havalar mahvetti..

güzel dizeleri yazan kalemi kutlarım saygılar

sen şimdi tanrı dedin ya
Bir kaç Allah'sız dadanır masumiyetine şiirin ve okumanın.

kalbimdeki ayna kırıldığından beri yüzümü arıyorum
gülüşü su kokan kadınların sesinde...

eywallah.

bir çırpıda soyunup giyinen kelimeler ,ve her kapı açıldığında içeriye süzülen ışıkta gördüklerimiz ,duyduklarımız ,acımız değil mi bizi resimleyen.
selam ile.

Sonra:

"zamanın çehresinde ömrümüz billur mühre. Sırlı bir elips şeklinde camdan bir kağıt parlatıcısı ömrümüz. Onunla üzerine yazdığımız yazıların okunaklı olmasını sağlıyoruz.

Bugün yine açız diyen çocuklar var o billur ve mahur mührenin içinde.

Açlık kötüye, kötülüğe; iyiye, iyiliğe duyulan iki ağızlı bir cendere, bir yavruağzı iştah.

An'lara takılanlar,evrimini tamamlamayanlar bu gelgitin içinde kaybolurlar, bu sırrı çömezler. Ama zamanı zaman üstü bir nazarla temaşa edenler, onu yüksek bir tepeden görüp seyrana duranlar o kadim, o aziz manayı nakşederler billur bir mühreyle ışıklandırılmış kağıda gönül denilen asumanı taşıran damlayı...

İşte geldim, kapısındayım ebedi olanın , oraya birkaç güzellik daha götürebilmek için bana fırsat ver ey kilitlerin şifrecisi, barış, yani selam bırakmak için kalanlara ...

Demesinler sonra ardımdan:

[Yarin bize bir selâmı yok mu ?
İnsafın o yerde namı yok mu ?] ( Şeyh Galib )

Bu yüzden;
ey saki bütün selamları tazele!..

Ebediyetin kapısı önünde olanın yalnızlığı içinde vedalaşmanın hüznüdür bu; selam kalsın benden, barış kalsın, vedalaşma anında sarılacaklarım için bu ruhla taptaze bir taaccüp içindeyim şu an...

(Bir daha dönmek için mi sıkı sıkı sarılır sevdiğine insan)

Günler geçer, ömür denilen yere doğru akar
Ölüm de derler bazan ömrün adına. Onunla başlar bazı an'lar.

Kırılmalarım, yakınmalarım, yansımalarım; çığlıklarım geçici olanın içinde kalmıştır, ömrüm bağışlar herkesi ve her şeyi...

Yüreğimizden dudaklarımıza sinen acıyı dindirmek için sürdüğümüz reçine özlü bir yakıdır aslında dalgınlıklarımız, kırgınlarımız, sarılmalarımız, ayrılıklarımız..

Zamanı geldiğinde ve ecel gelip tüm emellerin önüne set olduğunda aşıyor insan bunların tamamını ebediyetin kapısı önünde...

Günleri kirlettiğimiz giysiler gibi kapıda bırakıp ölüme çırılçıplak bir ömürle giriyoruz..."

Dedi Hasan abi, gözlerimizi doldurarak bir saki gibi...

Şiir beni aldı götürdü kayalıklara denizlere kör kuyulara sonra elleri otuz bir çeken
Köpekleşen tanrılar alıp çıkardı beni şiirden.
Geri kalanı al götür sakla böyle şiir her şairin başına gelmez.

Bir ayna ki ice mi yansiyor disa mi bilinmez..

Cok guzel.

küsss tarafından 12/2/2015 1:59:24 PM zamanında düzenlenmiştir.