marazşahane bir geceydi kulaklarımda senden önce ölen istiridyelerin ‘’ şiir istiyorum ‘’ çığlıklarıyla başlayan ve başımda koşturup duran o/nurlu hemşirelerden başka kimsecikler yoktu dalyanları parçalayan orkinos uyuyor şimdi ölmek için bu hal tüm zamanların ötesinde sanki lohusa kadınların gül şerbetine uzanmaktı uyumak kan ter içinde gece avuçlarımda düşmeyen ateş patlatınca damarlarımı içtim bütün yanmışlar için yeniden doğdum bilin denizden çıkıp geliveren yosun kokulu rüzgarlar sabah salasına kalsaydınız biz size yoldaşlık yapacaktık biliyoruz ki Ay şahittir güvercinler ölmeden asla gökyüzü talan olmayacak dedim ya yiğidim hala biraz geçmişten yorgun gelecekten umutsuz huysuz uyandığım an dün saçlarım dağınık ve hürdü öyle bir direndim ki kim dokunsa kati üşürdü sigarayı da bıraktım dumanına seni sarmayı da ziyaretçi saati doldu kırlangıçlar dönün evinize |
keşke okumasaydım:(