sana üşüyordumpapatyanın son yaprağıydın, gözyaşlarımla suladım seni, çocukluğuma sığındım, bir çocuğun elleriyle, güneşin sıcaklığını getirdim sana. üşüyen tenine sarıldım, bir güz zamanı. teninde papatyalar açtı, ve sonra kokun bedenimi sardı, oysa bende bir ben yoktum, bir ben kokuna hasret, bir ben tenine ırak, bir ben senden uzak, sonra yere düşen bir yaprak oldum. sonbahar bendim sende. kışa hazırlık halinde bir sokaktım, tenimde karlar diz boyu, ve ben; yine sana hasret, yine sana üşüyordum. ibrahim dalkılıç 15/11/2015 23:05 izmir |