HAYAT BU YA
Bir hamal gibi yüklenmek hayatı.
Bütün olumsuzluklara rağmen sevebilmektir. Alışmalısın bazı söylenenlere. Hayat buya. Bırakılırsın yüzüstü hiç umursanmadan öylece kalırsın. Yıkılırsın içeriden parçalanır ezilirsin. Bir başına yaşarsın savaşırsın kendinle. Beklersin günlerce kapının çalmasını sessizce. Nafile ne kapını çalan olur nede arayanın. Oturup düşünürsün kendi köşende anılarla avunarak. Unutulmak zor be; Tanınmayacaksın zamanla selamlar kesilecek . Şimdi adımlamak lazım kaldırımları yavaş,yavaş. Yük ağır kalp yorgun,ayak yorgun. Gözlerde nem. Kafa alabildiğine dolu,dil suskun. Taşınacak ne kaldı bilmem. Gece yorgun,gündüz yorgun ben işte. Bir hamal misali yüklenirken hayatı. Toprağa düşen beden yorgun. Son nefes gibi. Mehmet DEMİR sk. |