Paulo ve menemenŞu hayatta gecikecek bir şey kalmadı geride kaldı gitme hevesleri gelecek başkalarının sözcüklerinde geçmiş geçmiş olalı böyle zulüm görmedi anılar hatır gönül işleri bir kenara kadim dostlukları mesafeler mi bitirir? herkes kendi için yaşar dostluk; bazı kadın erkek ilişkilerinde neye dönüşeceği belirsiz vazgeçişleri umursa kendini tekrarlayan biri geride kalmaya mahkumdur arz talep dengesiz değer biçilemiyor hep ileriye bakmak arada sıfırlamak gerekmiş biride burdan içeri baksın ileriler de neymiş la geçip gidiyor ömür tamda böyle düşünüyordun birinin yazdığı bir şeye denk gelince fikirlerin. üretme anca başkası yazsın sen öl La salak, Paulo ne anlar menemenden Freud ne diyor bir bak işine gelince Freud gelmeyınce Paulo |
Freud mu?! O iflah olmaz bir şuursuzluk bedbiniydi...