MahsupKalmamıştı mesken Kalmamıştı gaye Varlığındı benim için en elzem O da yalandı Sen ömrüme mahsup sayılan Yalanlar sultanı Dünyevi derdim Yönüm yörüngem Kördüm Biliyordum Lakin göremedim gerçeği Ben müptelayım Sonsuz cömertliğim sana Kaç kez çekip gittim Eskiydim gözünde Sorsam vefaydı durduğun Galiptin ben yenik Gülüşüne sarf edilmiş emektim Değeri yalnızca o an bilinen Sonrasında kalan artık zandı Bir anlattığına bin ekleyip kurdum yokuşu, adımlarına bahane ettiğin mesafe de Av değil, yemdin Bu gece güzelliğin Kara bir yılan gibi Bana çevrilmiş silah gibi Gelip karşımda durdu Bilemedim ben mi yalan sen mi gerçek Ey benim hüsranım Neydi doyuracak gözünü Esirdim alındım elinden Şimdi mahsurum Etsene şikayet bir şey gelmeyen elime Şimdi farkım var mı gözü açık ölüden Bir çocuktum babasından mahrum edilen |