Serap
Seninle başlayan her şeyin biteceğine inanırdın
Belki de haklıydın Sensizlik kuraklık kadar bereketsizdi Varolduğun kısa anlar koca çöle hükmeden vahaydı Bulunmaz bir köleydim bazen kafa tutar isyan ederdim Avucumdan dökülen kum taneleri gibi Geriye yanılsaman kalırdı Yokluklukla varlık arası seraptın Bensizlik göze alınamazdı Dönerdin Bana geldiğin ilk gün gibi şaşırırdım Vefa derdin Alışkanlık derdin Daha iyi hayat yoktu belki Belki çaresizlikti Gözlerimi yumdum her gel gitine öyle yıprandık ki Söz para etmiyordu artık Köprünün altından çok sular akmıştı Ve hasır altında çok kir birikti Uzun bir geçiş süreciydim Son gidişinde kirlettiğim temiz bir sayfaydın Kimin günahına girmiştim? Ya kimler benim? |