ÖpErguvan yangınları sarmış toprağı müstehcen bir fısıltının darağacında kopuk bir sevdadan geriye kalan anılar ve yerle yeksan olan birikintileri usulca kayar zaman tenimizden ne kalır gençlik halesi ne de aşk çevikliği öpüşür ruhumuzla bir atalet sağanağı düşeriz kıyılarından aşkın sevdanın sevdicek el olmuşsa kalbimize hissimize fesat bulaşır kırıklaşır hayalimiz suya bulanır Ey zemheri yalnızlık öp boynumuzdan istersen bir mâşuk gibi öp avucumuzdan. |
bu yeterince iyiydi
....f.s.m