tuzla kavurdum acımı
bir sabah uyandım.
bir sabah. etrafım karanlık, etrafım ihanet sürüsü, etrafım öfke denizi, köpürdükçe deniz, martı çığlıkları doldu içime. içimde feryatlar, içimde ağıtlar, kustukça dehşetli yağmur, savurdukça rüzgar, tekmeyi vurdukça tabureye, bıçkın sevdalar. boğazıma düğümlendi acılar. homurdanarak bir kaç sözcük, gözlerimden aştı yanağımı. çelikten soğuk bir yatak, yatakta mahkumdum. özlemler kızıl can pazarında, özlemler gündelik işçi, dokuma tezgahlarında. işçi dokumuş üstümdeki hırkayı, hırkam da kokun. tuzla kavurdum acımı, tenimde parmak izlerin. ibrahim dalkılıç |
tebriklerimle...
selam ve saygılar...