ey! Benim ölümle kucak kucağa Mehmetlerim
bir avuç toprak uğrunda Dağlıca’da Hakkari’de Tunceli’de …
dört bir yanında yurdun
yıldızlara yükselen yiğitlerim
ah! Semalarımda ki mahşeri makber
sızısı arşın kan zinaklıyor bakışlarıma
yarılmış göğsü şafaklarımın
ah oğul ah kınası yüreğimde
avuçlarımda ki kaybım,
aşım ekmeğim yoksulluğum umutlarımda
koklayamadığım doyamadığım kansıya
doyumsuzluğum açlığım oğulcuğum
her yer karanlık, her yerde hain pusu
şimdi !Şafak türkülerimde
hırıltı tutan çırpınışı serçeler
sancılarımama sancı doğuruyor
şurada kollarıma yürüdüğün
ağzı açık kalan gün !

ah! Benim yetim düşüm
sığınağım ham umudum yarınım
kuru ekmeğim tüten ocağım

yağmur akıtırdı çatımızdan
ıslanırdık titreyen kimsesizliğimizde
koynumda o kara kara gözlerinle
bakarken düşlerime
kırlarda top koşturmanın rüyalarına
dalar giderdin

dizlerimde suskunluğu ninnilerinin
avuçlarımdan silinen izleri parmaklarının
buz keserdi ellerin
kıymaz ısıttıkça nefesimde
moraran parmaklarından
gelincikler saçılırdı gönlüme
çiçek bahçesine dönerdi otağım

ışığından menevişlerinin güneş doğardı buhranlarıma

boynuma dolanan minik kolların
kara lastikli ayacıkların

feryat feryat figan Yarabbi!

söyle ! Annene oğulcuğum hangi dağdan
çığlıklarıma dikiliyor

aşıma gülüşünden kan doğranıyor
sarı perçemlim yağızım
poyrazım Karadeniz’de

uykularım yamalı bölük pörçük
o peltek dilinde yarım kalan sözlerin
yerlere saçılan dokularımda yırtılıyor

ah! Oğlum bakıp bakıp
iç geçirdiğin büyük vitrinde ki o ayakkabılar
giydiremediğim haki parka
ciğerlerimde limeleniyor

boğazıma dolanan bağları postallarının
koynumda üşürsün diye sakladığım künyen

yakamoz gelinin iki büklüm halleri
sus pus iniltileri saçağımda yağmurun
körpeciğime yakıştıramadığım kara yazma
bahar dallarında vurulmuş kanatları güvercinlerin

ebabilim !Kır çiçeğim mavi göklerimde
ağlarım a oğul ağlarım
getirdikçe seni bana dönmediğin yollar

lakin !Sen dik tut o hüdalı başını
bak! Müjdesidir kutlu peygamberin

(Kuran-ı Kerimden
‘’Allah yolunda öldürülenleri sakın ’ölüler’’saymayın.
Hayır, onlar, Rableri katında diridirler, rızıklanmaktadırlar.’’
(İmran süresi))
şehitlik makamı en yücesi hak yolunda mertebelerin

o makam ki !
Uğruna döküldüğü topraklara ölümsüz neferler diktiren

bilirim a !Oğul bilirimde
anayım ben ! Ağlarım

dik tut !
Düşmesin o güzel başın omuzlarına segâhlarımın
bırak düşecekse üzerime düşsün sabalar
devrilsin secdeli alınlara kubbeler

ak sütüm! Yiğidim
geldikçe çorapsız ayacıkların aklıma
azıksız okul çantan
dirilirim vatanım dirilirim kefensiz yollarına
şehadete kanarım doyasıya

ey !Umumi Temsiliye Azaları
dileğimdir! Son arzum
yavrumun boş gelen tabutuna koyun beni
ya da evladımın parçalarını getirin bana

anayım ben Türk’e er doğuran ana
toprağa düştüm yanarım
hakkımdır dileğim

bin dirilip gölgesinde bayrağımın
canını almak hainlerin
beni !Aslanım yanına gömün

‘’Eşhedü en lâ ilâhe illallâh ve eşhedü enne
Muhammeden abdühû ve resûlüh’’

dün bugün yarın …
sonsuza değin!
Türkiye Cumhuriyeti andından…