Lâra
tan vurgunu sabahların
çığlıklarından kalkıyor gelincikler suretinde yolunmuş hayallere yatamadığım gecelerin hicazkar huysuzluğundan esmer melodramlarıma sızıyorsun Lâra… gül benzin emiliminde kayboluyor dudağı güllerin seyreliyor geçişleri ayın doyamadığım s/açılamadığım teninden dikbaşlı uysallığıma takılıyorsun… ah !Lâra aşüfte rüzgarlar koparsam sana lodoslu kızdan süzgün nefesinden camgöbeği baharlarımın sırnaşlarına damıtsam belinden dolayan kuşağına çözülsem dalsam gülücüklerinde viskozlanan sarhoşluğuna gıdısından toplasam titreyen maviliklerin salkım söğüt ırmaklar akıtsam sırtından güneşte yanan saçlarında bestelesem papatyaları alaz gönlün sızısından süzsen bakışlarını kaçsan pınarlarımın altına saklı bahçemde sürünen nilüferlerden sürülsen sığlarıma ah!Lâra kırılsın iç kemiğinde mağrur bedenin kıymığı kınımda kalsın çatısından fesleğen yağmurları damlasın kıpırdayışlarına kirpik diplerinde tutuşsun düetleri begonvillerin öpüşleri uçuşsun şafağın denizin sinelerinden martıların gümüş şıkırtılarından serçelerin gagasına insinler kuşlar yağsın öküz öldüren saçaklarımıza cıvıl cıvıl yavrular durulsun göğsümde gün sussun ağızlarda şarkılar ıslansın sevişler Lâra! vurulsun sessizliğinde sağnaklar… |
bir aşağı bir yukarı
peri kızı gibi inip çıkmaları
etekleri değerdi yüreğimin ucuna
nasılda o zamanlar
Beğeniyle okudum.Nice paylaşımlara.Kaleminiz var olsun.