vardiya sekmesiilk toprağa adım atan vardiyadaydım elimde on suhuf küçük bi bahçe ve küçük bi bahçe arasında çocuk kelebeğin başını okşamak sevap kanatlarını yolmak günah güneşi doğurmak her sabah pencereden ve batırmak her akşam canına canına üç kul hü bi elham bi elham bi ihram bi kapl kriz çıkartıyor ortalık toz duman ah nasıl da kesiyor insan uykusunu düşlerinin ortasından oysa gelirken yanımıza almıştık allahımızı herkes sımsıkı saklıyor şimdi birbirinden birileri sürekli çağırıyor sofrasına suyun ve ekmeğin hatırına doyuyor insan kuşları ve tirenleri ve cezayirli menekşeleri kendinden geçerken gördüm hoş istemiyordu onlar da bilenmeyi ama çığlık ve düdük ve isyan kokuyordu anneler sütlerini kesti kan gövdeyi götürdü nicedir haber yok toprak sürüldü apar topar dörtnala giderken tavsadı kısrak başı yeminli hempalarla marşlarda düzen yok deniz bildiğin dalgada |