Nasihate kulak veren; bağrı yanık dizeler

Dalgası vurdu hüznün gözümdeki yaşıma
Damla damla döküldü toprağıma taşıma

Edebi ezip geçen, bütün kırık cümleler;
‘’Ağdalı ağdasızı, iğneli iğnesizi…’’
Ayıklanıp dilimden dökülsün birer birer
Küfür yok lügatimde, argo da gerer bizi
Küf kokan cümleleri yıkayıp ipe serdim
Yakarışları dile; dokuyunca ürperdim
Keramet ne dildeydi ne de akıl işiydi!
Arınıp da kelamın manaya inişiydi,
Şanı yüce Allah’ın kalbe dokunuşuydu

Sele karıştı gözüm, sızlattı yaktı özüm;
Toplandıkça yiğitler şehitlik tepesinde
Sığmadı lügatlere lal oldu dilde sözüm;
Kavrulunca duygular yüreğin tekkesinde
Zulümle iştigale yeryüzünü edip dar;
Mazluma rahmet olur edilen tüm dualar
Zalimler kan dökmeyi galibiyet sanıyor
Toprağın üstündeki hayata aldanıyor
Bilmezler ki cehennem onlara harlanıyor

Acıları yaksa da sineyi ta içerden
Herkese nasip olmaz şahadete yürüyüş
Ölü demeyin sakın, şahadeti içerken
Yüzlerine yayılır solmayacak bir gülüş
Şehitlik güzel şeydi ne ağa ne de beydi!
Allah için ölene lütfedilen rütbeydi
Peygamberlikten sonra en güzel mertebeydi

Vatan için canını verene selam olsun
Gülistandan gülleri derene selam olsun
Varıp Resulullah’ı (s.a.v.) görene selam olsun