bir çift mavi
bir çift maviydin sen
sular bulanmamıştı o zaman alabildiğine maviydi düşlerimiz kuru dallar iklimindeydik ellerimiz mahcup rüzgarsa farkında değildi kokunun anlamsızlaştırdıklarımız vardı ve birde anı yaşadıklarımız ben ne zaman maviye baksam şiir olurdum göğün avuçlarında kimse bilmedi birbirimizi sevdiğimizi ve kimse anlamadı ellerimizin neden terlediğini bir sen vardın göğün çıkmazlarında bir ben bir de mavi dalgaya hasret bir kayalık boyunda suya hasretti dakikalar baharı beklerken vurulan şakaklarımız vardı çabuk biten dakikalardık otobüs duraklarında şiir gibi gülerdin kimse bilmezdi sadece sen sadece ben ve biraz da mavi |
Ne hoş..