Beyaz Çizgiler
ölüler çaresizdir derken
sular akmış bitmiş deniz olmuş ne muazzam teferruatları vardı oysa çayırlar göğe dalar unuturduk seni sinekler saçmalar uyuyamazdık göğsü ateşler içinde güneş olmak ve hiç bir şey düşünmeden kalakalmak rüyanızda his yürür beyaz çizgilerle ilerler hani sarsa ya dersin hiç bir şey yok yokluğun acısı mı desem bulutlar ve ötesi için biraz yıldız yarın olmayacak düşler için mutlu olmak bile güzel şimdinin farkı kardeşim gözlerinin içine dalıp üşüyorum desem inanmaz mıydın ağlamaz mıydın bir çocuğa sarılır gibi bana unut unut ve kaybol aynaların çağında ağaçlarıyla sevişirken ilk tattığın meltem senin yaşayan kalbin yeniden yaratsın içindeki insanı merhamet. |
sayfana misafir olmak harikaa ve çokk ta güzel agırlandım kutlarım cani gönülden dostt