geceydi
bir requiem çığlığıydın
öylesine kalabalık bir yalnızlıktın
ayakların hatalarıma basmıştı
ahh’ tı.

çekilme istedim
çekinme. ekin zamanıydı sanki
kin üstüne cenin koyma ânıydı
bırak dedim
bırak. biraz çamur zeval vermez bahara.

gülümsedin
ölümsemekten öteydik. requiemdin.
göğe çevrilmişti gözlerim. kuşsuzdu
kuşkusuz karanlıktım. ve
en az suçsuz ruhum kadardın

aldım seni
en kuytuma sakladım. tümünü
tümünü haksızlıkların
hakladım bir geceliğine. zira
pırlantadan besteydin. şiirdim biraz ben
sendim. sen de ben.

ellerini açtın mı bilmiyorum
ben açtım.
aç’tım fırat. acıkmıştım.
dicleydim. deliceydim. anladın.
ağladık. ki biz seçmiştik bunu.
geçmiştik dünyadan falan
ölümle burun burunaydık. en az
hayatla soluk soluğa olmak kadar amaçtık.

dar’dık.
koridorduk.
tütsü kokuyorduk biraz;
sandal ağacı. az vanilya. oda.
o da biliyor. tanırsın. mozart.
salieri hırsına kurban.
dan! dan! dan!
da neden yanmak? tam da şimdi?
olur mu hiç
bahar zamanı lacrimosa olur mu?
bu hüzün
senin o her şeyi anlayan yüzün

ki söylemedim sana.
yazdan bile geçtim de. canım...
canım güz çekti.
ve iki tane iri yeşil üzüm.
yüze kadar saysam şimdi ben
gider misin güze kadar ayarsan?
peki...
biliyor muydun korkudan öldüğümü.
sayıkladığımı biliyor muydun;

ya ay’san?
ya ay’san?
ya ay’san?

JD