Yarım Kalan DünyaYürüdüğümüz sokaklar bile bize yabancı... yok oluştan önce ruhumda bir tadımlık çocukluk kaldı ... yıllarını verdiğin el olup tanınmaz oldu gibi.. Zincirini koparan duyguların nerede şimdi ? Sorgulamıyorum seni senin acın benim demez miydi ? Şimdi masal mı oldu bu aşkta... Yüreğinin dipsiz kuyusunda , kaç kırık kalp taşıyorsun inatla... Kaçının ağzı , dili , gözleri bağlı ? Uyuttuğun kaç bedenin üzerine inşaa etmeye çalıştın bizi... Huzursuz olan sadece onların yürekleri mi? Yarım kalan kaç dünya yarattın da dönüp bakmadın geri ... Yorgunum , ne olur anla ! Kapılmak istemiyorum sana... Keşkem olarak kal da beni de gömme o kuyuya... Ağla ! Sevdim diye ağla ! Bir kere de bize ağla... Yokluğuna aşık olarak gömüleceğim... Adını koyma ! Unutma ! Saklama ! Sarma ! Sarılma ! İlkleri yaşa bir defa da... Aşk dedikleri de buysa kirlenmesin bu defa ! Yunus Özkan 2.8.2015 23:55 |