Yalnızlığın çıkmaz sokaklarını bilir misin ?

Adım atmaya korktuğun uçurum gibi gelse de...
Ufacık iğne deliği kadar da olsa ışık ararsın ...
Umutla beklersin , karanlıklar zamanla güne döner...
Gün geceyi kovalar , zaman geçer sen unutursun !

Neden yalnız olduğunu bile unutturur zaman
Seni parça parça eden aşk değildir aslında...
Olsa olsa inanmışlıktır , teslimiyettir...

Bu kadar kör olamaz insan !
perde kalkınca anlarsın ya...

Suçlu sol yanında atan et parçası olamaz inan bana...

Alışırsın ,
yüreğine taşınırsın ,
nefesini pay edersin de...

Ceviz kabuğunu doldurmaz nedenlerden ,
son bulur tüm masallar da...

Döner bakarsın gökyüzüne...
Sorarsın kendi kendine ’
Kayan yıldızın sahibi kim ?
Kim diye...

Bir tek dilekle kandırabilecek mi sandı beni...
ya da söyleyin ona geri versin benden tüm aldıklarını...
Hepsi benim , bencilliğim...

Sahipsiz de değilim ...
Ruhumu teslim alan aşk
Aşkın suretini oluşturamadığım gölgelerin şairiyim...

Belki de hiç sevmedim...

Yunus Özkan


10.05.2015 22:00