Geriye Kalan
Sarabilseydim bu kalbimi soğuk taşlara,
Kubbelerde yankılanmazdı belki acılarımın çığlığı. Gecelerde boğuldu düşler, Gündüzler gecelere gebeydiler. * " Ah şu kalbimi atabilseydim buz gibi kuyulara Küllenir miydi içerimin göz yaşlarında düşler Meylenir miydi kaybedilenler Şimdi çok uzakta vurup da gidenler, Ah şu kalbimi.." * Vurgunu zamansız olur derin suların, Ruh gömülür katilin mavisine, Bir ömür bir avuç kül olur da, Ne kalır geriye. Gidenler silinmekte, Ebediyet acının gökyüzünde, Ah şu kalbimi mıhlayabilseydim rakımlarca öteye, Görür müydük baharı? Bilemedim. Bilemediğim için irdelemedim belki de, Azaldı sorular, deliklerine kaçtı cevaplar. Gidenler, gidenler Rüzgârları dahi ulaşamaz geriye. Kim kalır geriye. Ece İslâmoğlu |