Son Unutuş
Acılarımın imzası kaldı bedenimde,
Tutkular çoktan terk etti. Ben çok kayboldum, Ben çok kayboldum! İçim kaçtı göz bebeklerimden dışarıya, Sorular taştı da göz pınarlarımdan, Cevaplar hep ıraktaydı. .. Parçalanmış güneşi, güzel günlerin Ruhum acıya teslim. Kalbimdeki yasın mazisi deler gülüşlerimi şimdi. Ben çok kez unuttum ve çokça unutuldum, Sevdalar yalan kustu ömrümün dört bir köşesine, Şimdi sevdalar inançsızlığa teslim. Hep aynı bedende yeniden tanıştığım, Bir başka ruhu hep affetmiştim, Artık affedişler, Son unutuluşa teslim. Ece İslamoğlu / 2015 |