Yolun kıyısışimdi nasıl unutacağız meydanlardaki meşe ağaçlarının gözyaşlarını ve nasıl bakacaklar hayatın gözlerine kuşatılmayı kabullenenler ... çok yıldız düşüyor baobap karanlık yarıldığında avucumdaki oyuncakları tutmayı denedim ellerimin görüntüsü yok, bazı hikayeler öldürüyordu bizi meydandaki ağaçlar yağmur için dua ediyordu biz eve giden o yola bakıp onlarla kanatlanıyorduk gözler ise insanların gizlerini saklıyordu... köpekler uluduğunda başını dik tut baobap taşın çiçeğe dokunduğu yerdeyiz. |
Düşecek...
Karanlıkla kuşatılmayı kabullenenler,
Patlatacaklar yıldızları...
Ve her düşen yıldız
Yüreğimizde patlayacak...
Ta ki,
Güneş doğana kadar...
Ve Güneş
Doğacak...
Yırtıyor ufukların karanlığını
Şafağın kızıllığı
Yol açıyor
Masmavi yarınlara...
Kutluyorum şiirinizi gönülden,
Gün eksilmesin pencerenizden...
Sevgiler, saygılar.
cetrefilressam tarafından 7/23/2015 7:28:24 PM zamanında düzenlenmiştir.