savaşın yetimleri
Merhaba sevgili dostlar
her yıl olduğu gibi yeryüzü katilleri yine kana buladılar bu ramazanda da ümet coğrafyalarını. kâinat kadar geniş yüreğimiz de yaralar kanamaya sancılar çekilmeye devam ediyor yine. her sabah olduğu gibi bu sabah da yine huzur yerine hüzün çıkınını tututşturdu ellerime. "elemim bir yüreğin kârı değil paylaşalım" diye paylaşmak geldi içimden... güler yüzlü şiirler yazabilmek umuduyla.. selam, muhabbet ve dua ile... savaşın yetimleri bilmem kaç asırdır dinmeyen aşina çığlıklar kulaklarımızda; eyvah, kırıyorlar yeryüzü bahçesinin filizlerini! parmakları arasında çiçekleri eziyorlar! yürekler lime lime ellerinde yine de insanız diye geziyorlar… ademin çocuklarında rehavet ateşin oğlunda sinsi bir telaş talan ediyor yürekleri doyumsuz iştahlarla serseri bir savaş… inanıyorum; bir gün ağaracak şafak güneş doğacak bir gün zifiri ufkumuzdan sırılsıklam insanlığın ellerinde şükür sunularıyla dolacak gündüz ve geceler adalet kucaklarken yeryüzünü güçlü kollarıyla tebessüm edecek secdeler… ey gözleri hüzün renkli canlar acıyla saklambaç oynayan yeryüzü mazlumları ey ümmet sofrasında göz yaşı kâinatın yüreğinde kanayan yara ey savaşın yetimleri ayılsın diye vicdanlarımız azad edelim diye kendimiz hissizlik mahbesinden bizi de ekleyin dualara… İbrahim Şahin 6 Temmuz 2015 |