Uç
ben bir kaktüsün iç sıkıntısı
hayalperest diken Tanrıça Nemesisin sinek dansı görkemli bir hiç,uçsuz ve bucaksız gülüşü şüpheli güzel böğrü dibinde binlerce his olmayan şeylere ölmeyi bilmeyen dolunayı tenime sürüp parlattığım yalnızlığımla bendim geceler boyu şarkı söyleyen hüznün dehlediği kısrak siz ne kadar dinlerseniz o kadar koşardım bundandı olduğum yerde kalışım susan kadınların ağaçların ruhunu taşıdığını düşünürüm rüzgarın da üşümüş bir yanı vardır bilirsiniz acı oracıkta şarkıların sesi denizleri eskitir bendim kuytuluk yerleri rüzgarla besleyen uzak çok uzakta ben bir seyyah yoldan korkan... |
yolları sevelim o halde
ozlemisim siirlerini
bakıcam kacirdiklarıma hemen