Beni alaz mevsiminde eflatun örtülerle kavradılar
Astılar en nasırlı günahlarımı çiğ gürgenlere
Damarlarımı öksüz yatırlara bağladılar
Aktım ahşap dökümü çocukların suretlerine

Yağmur kesiliyordu cinayet kokulu terim
Ayva tüyleri topluyordum rüzgarların esmerliğinden
Ad/restime eşkalimi ovalayan otacılar besliyordu evim
Geçiyordum çile desenli koyu sevişmelerden

Kalem ocağıydı ilmek kuyruğundaki sabır
Taşlandıkça sedef kınlarındaki darbımesel
Ve huy tutulmasındaki kahır
Tutuyordu yakamdan şiveli bekleyişleriyle bir el

Getirdiler gazabımı kasvetli bir kitapla
Sundular bir göz çukurundan rezilliğimi
Aşk, yivlenmiş uzanıyordu muhteviyatıma
Bir tek ökse kuşları biliyordu nefesimi

Sustum, yürüdü tanrının bileklerindeki karınca
Sokak çocukları dönüyorlardı
Kadın hayata dikleniyordu büyük kalçalarıyla
Ben sustum, tanrının heykelini yapıyorlardı,

Yeni bir ıhlamur ağacının gölgesindeydim
Kriminal bir şovalede kurşunladılar
Durup,sormak mecmuasından önceydim
Batık bir şehrin operasında kana buladılar

Soramadım el ve alem arasındaki toplumsal ihtivayı
Kaç kadınla beraat ettiğimiz yatak mahkumiyetini
Üleştirilmiş bir regl durumundan farksız
Ay hesabından şafak buharına haklanıyordum

Evet dilimdi şırıngadan fevri davranaan
Herhangi bir damarın üstüne çekilmiş zar gibi
Fasık bir kaldırım çalgıcısının pandomin tutsaklığında
Ahseni şilte görmüş küçük kubbeli revizyonda
Evet geveze bir sardunya çirkefliğim vardı

Eflatun örtülerle kavradılar beni haddi zatında
Aynadan gri esnemeli bir şehvet düşüyordu
Beni hep kalleş bir kadın düşünüyordu.
Beni hep kalleş bir kadın öpüyordu


AHMET SERDAR OĞUZ / TOKAT