pardon-hayal- kocaman karanlık gözleri vardı gecenin zencefil kokulu saç örgülerine sığınan masal bu ya melez atlarla toprak yollar ateş olur yanardı kucak kucağa göğsünde gölgesinde şefkatli sıcaklıklar ağırlardı dudakları içe dönük içine dönük ağırlaştıkça şafak düşleri hırpalanırdı gerdanında kumdan yatağında boğulan yapayalnız turnanın kasıklarını kanatan kimliksiz nehirdi kavuşmaları -gerçek- bağışla bizi ey ömür n’olursun sahiplen tatsız uğultularımızı biz mağrur sarhoşlukları atlatır avuçları is kokan ayrılıkları unuturuz ağlat ağlatabildiğin kadar fırtınadan arda kalabildiğimiz kadar karanfiliz kadere karşı koymadığımız için yenik Belgin ERTÜRK |
Ve şiir arasındaki gizli bağ
Ben ısrarla seviyorum
......f.s.m