"ağlama
bu şehri taşımakla sorumlu gözlerin
ihtiyar bir mısrayı saklamakla sonsuza"






bu kentin
yağmur alamamış sokağında
açar iğdeler
yolunu kaybetmiş bir rüya girer uykuna
sonra
saçlarına dolanır çöl kızgını bir eşarp


yanarak ve hatta kavrularak
ters düz edersin sevdiğin plağı
mermer soğukluğu düşler ararsın
ki alışılagelmemiştir bu
ki yokluğuna şiirler yıkarsın


izmarit toplarsın kaldırımlardan
adı temizlik yapıyorum olur
doğrudur
az damgalı bir zarf takılır gözüne
ıslatarak çıkarmak istersin bilinçsiz
aklına gelir o an
yazacak kimsen yoktur


uzaktan dalga sesleri salınır kulağında
ciğerinin en ücra köşesi ağrıyorken
gözleri en endişeli haliye sorar
her kırmızı solacak mı sonuçta


munzur gelir aklına
tutam tutam kalbin çarpar
ve en balından kara üzüm salkımları
ve en ucuzundan ölüm



Belgin ERTÜRK