yine yüreğime dokundu yokluğunyine yüreğime dokundu yokluğun nasıl kanamış, nasıl nasıl yaralanmış ve nasıl bağlanmışsa bir tek sen sen sen varsın içimde kal diyordum, gitme dayanamam yokluğuna nefessiz kalırım kalırım bir başıma yine yüreğime dokundu yokluğun uykusuz bir gecenin seherine yasladım başımı gel’meni bekliyorum bir güneşin doğuşu gibi bir şehrin yaşadığı gibi bir umudun kendisi gibi bir anımı sensiz geçirmeye tahammülüm yokken aylar oldu bin asır gibi yokluğuna ölüyorum yine yüreğime dokundu yokluğun ibrahim dalkılıç 29/06/2015 23:05 izmir |