YANILMIŞIM

Seni kalbimde hevesle açan gül sanmıştım,
Yanılmışım, açmadan solduğunu çok geç anladım.

Seni gözlerinden gözüme akarken görmüştüm,
Ah! dudağından çıkan zehirmiş çok geç anladım.

Seni ‘kalbime ölümsüzümsün’ diye yazmıştım,
Yanılmışım, kalbim mezarımmış çok geç anladım.

Seni ‘masal sonu mutluluk’ diye dünyama almıştım,
Yakıp yıkmışsın viran etmişsin çok geç anladım.

Seni hayatımda sonu olmayan bahar sanmıştım,
Yanılmışım, zemheriden betermişsin çok geç anladım.

Seni dizlerimde derman, gözlerimde fer sanmıştım,
Bin derdin bir dermanı olmazmış çok geç anladım.

Seni bu gövdede can, damarımda kan sanmıştım,
Yanılmışım, zamansız ecelmişin çok geç anladım.

Yaşadığımı bilirdim hep, senle yaşadığımı sanmıştım,
Al canımı ne olur, sensiz yaşamadığımı çok geç anladım.

Zeki KIRHAN