ardından
ardından
üzerimde gün batımının ağır hüznüyle duyuyorum karanlığın çılgın narasını sonra umutsuzluğun içine düşüyorum tutunduğum gövdende dal kırılıyor gece deprem sanki çöküyor omuzlarıma bir umut ver yılların gülümsemesi bir buse dudaklarından kalan nemle nefesleniyorum yeniden yutkunayım soluklarını yaşamak için seni son bakışlarındı gözlerimde umuda dolu yağdıran ardından öylece boynu bükük bakakaldım içime yığıldım kaldım gözlerim yetişemiyor gidişine oysa bir bakışınla bir ömür dayanırım sensizliğe zeki kırhan |