Ölüm şehrinden ah’lar yükselir, Semaya erişir pembe umutlar, Sessiz çığlıklar dökülür yere, Sinemde devleşen siyahbulutlar, Nefretten kinden taşarda gelir.
Sevmek zor mu bu kadar seveni, Sevmezse dahi canlıysa bile, Nefrete aşkı kurban vereli, Bitmedi dünyada bitmeyen çile.
İnsanız insan, tunçtan mermerden değiliz, Ruh taşıyoruz bedende,kalp taşıyoruz, Merhamet taşıyoruz. sen ben değiliz, Biziz biz. biz’iz. Kürt türk değiliz. laz Çerkez değiliz. Siyah beyaz değiliz. Zengin fakir değiliz. İnsanız biz insan. İnsanız.
Nefretten kaleler kuruldu yine, Bahçede açan nefret tohumu. Eken de biziz sürecek olan da. Ona göre sula büyüt. Sana yetişmezse çocukların beslensin. Yurdun nefretle kinle mi şenlensin?
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sevgi Ek şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Sevgi Ek şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.