Gogol-MannAh, karmaşalı doku içinde yürüyeceğim Gerçeklik dediğin önce belirir Sonra yok olur. Zum meyhanesinde biri bana şarap ısmarladı Tek kişilik odamda lüle saçlarımı kesiyordum Paslı makas İplikten geçmeyen iğneler Yukarı kalkık tek kaşımın üstünde Werther’in lotte gölgesi geçiyordu. Saygıdeğer adamlar, kadınlar Balkabaklarım Ben bu İvan Yakovleviç’i öldüreceğim Beş kilo sabunla geldi Yüzümü yıkadı Kulak mememi Her yerimi sabunladı Buz kesildim Tanrılar hayran hayran izledi Ve harika diye bağırdı Thomas Mann. Ah ah ah Tanrıça çariçenin göbeğine bak Ne mükemmel müze, kollar bacaklar 8. dereceli memur Kovalev uyandı Irmaklar eridi Biraz ötede İntihar etti asil bir bekçi. Hiç günlük güneşlik bir hava değildi Neva bulvarında açıyordum resim sergimi Adalet sarayı bağırıyordu Eğitim bakanlığı Boz bulanık deniz bağırıyordu İşçiler Sirüs ve rüzgar çanları. Üfle dediler Sûr’a, üfledi İsrâfil Tepeden tırnağa titredi evler, odalar Subay üniformaları Güzelce mobilyaların tozunu aldım Korniş örümceklerini yerleştirdim üzerlerine Piyano başına oturdu İllyrıos Böylesi güzeldi. |
Yukarı kalkık tek kaşımın üstünde
Werther’in lotte gölgesi geçiyordu.
güzeldi.